نوشته شده توسط admin در سپتامبر 18, 2016
چند هفته ایست که در نروژ اتاق فکری به نام Agenda راهکارهای بحث‌انگیزی برای ادغام فرهنگی بیشتر مهاجران با جامعه نروژی از جمله در مورد پوشش مسلمانان ارائه کرده که موضوع مباحث و مناظره‌های زیادی شده است. متن کامل گزارش مورد نظر از سایت این اتاق فکر قابل دسترسی است.
با اینکه اعضای حال حاضر این اتاق فکر از یک ائتلاف میانه-دست چپی است و باید در تصور عامه نزدیک به طیفی باشد که هوادار جامعه مهاجرین و مسلمانان است (در مقابل طیف دست راستی که به مخالفت و آزار مهاجرین مشهورند)، اما در کمال تاسف پیشنهادات نامناسبی برای ادغام فرهنگی ارائه کرده که در صورت اجرا به محدودیت و آزار بیشتر مسلمانان خواهد انجامید. جامعه مسلمانان نروژ طبعا باید تلاش کند قبل از اینکه این پیشنهادات به عنوان پیشنویس رسمی قانون در مجلس نروژ (استورتینگه) مطرح شوند، با اعتراض اصولی و منطقی خود از جدیشدن آن جلوگیری کند. برای فهم دقیقتر موضع پیشنهاددهندگان، یادداشتی که اعضای اتاق فکر اخیرا در روزنامه وه‌گه نوشتند را ترجمه کردیم تا نقطه‌نظرات مسلمانان فارسی‌زبان را در این زمینه بهتر جمع آوری کنیم:
پیرامون پیشنهاد ما در مورد حجاب بچه ها و نقاب: دین و مشارکت
پیشنهاد ما پیرامون حجاب بچهها و نقاب واکنشهای زیادی به همراه داشت. این موارد موضوعات حساسی هستند و برخی از واکنشها به آن به دلیل عدم اطلاع کامل از طرح ماست.
تهیهکنندگان پیشنهاد آگندا:
- ئته اف. کریستیانسن از حزب کار
- داگرون اریکسن از حزب دموکرات مسیحی
- آنه بیته کریستانسن تیوینهریم از حزب میانه
- اسوینونگ روتهواتن از حزب چپ
- بورد وگار سولیهیل از حزب چپ سوسیالیست
این جمع از ائتلاف احزاب میانه-چپ حدود شش ماه با همراهی تعدادی از محققان برتر به تهیه پیشنهادی برای یک سیاست جدید و بهتر برای ادغام فرهنگی پرداختند. پیشنهاد حاضر بر آن است که به ما بگوید چگونه کار بیشتری در مدت زمان کمتر (برای ادغام خارجیها در جامعه) انجام دهیم، زبانآموزی را بهبود دهیم و افراد بیشتری را برای زندگی سازماندهیشده آماده کنیم.
دو مورد از پیشنهادات ما، حجاب بچه ها و نقاب (روبند)، توجه زیادی را به خود جلب کرد. این موارد موضوعات حساسیت برانگیزی هستند و طبعا واکنشها به آن بسیار متفاوت بود. برخی از این واکنشها هم بر مبنای فهم نادرست بود که ما در اینجا میخواهیم سوءبرداشتها را حل کنیم.
خط قرمز
پیشنهاد ما در مورد انتظارات شفافتر و پاسخگویی بهتر از مجامع دینی (تروسامفون‌ها از جمله مساجد و حسینیهها) یک خط قرمز دارد: برابری. برابری یک ارزش اجتماعی در نروژ است که اطمینان حاصل می‌کند همه از فرصتهای برابر برخوردارند. ما میخواهیم که احترام به قانونِ برابری را در مساجد نروژی تقویت کنیم و تفکیک جنسیتی در مدارس را از بین ببریم. حاکمیت نباید از مردم سوالات دینی و تفتیش عقاید کند، اما اصلِ برابری باید در زمان استخدام و بقیه مواردی که نمیتوانند از نظر دینی توجیه شود، استفاده شود. {در اینجا نویسنده تلویحا بیان می‌کند که مسائل دینی میتوانند دلیل موجهی برای نقض قانون برابری باشند- مترجم}. بجای چک سفید امضای “تبصره” و “استثنا” قائل شدن که امروز برای همه مساجد وجود دارد، ما پیشنهاد کردیم که مساجد و مجامع دینی برای مستثنی شدن از قانون برابری تقاضانامه ارسال کنند که توجیه دینی را بتوانیم واضح و مشخص کنیم.
ما امیدواریم که این روش باعث تقویت آگاهی در مورد برابری جنسیتی در جوامع دینی و باعث جلوگیری از تبعیض پنهان (در این جوامع شود) که خلاف قانون نروژی است. پیرامون مدارس دینی خصوصی، ما در نروژ در مورد مدارسی که کودکان را بر اساس جنسیت یا دین تفکیک می کنند، تجربه نامطلوبی نداریم. اما برای اینکه مطمئن شویم در آینده نیز تجربه بدی نخواهیم داشت، ما پیشنهاد میکنیم یک بازنگری در قواعد کمک مالی دولت به مدارس خصوصی صورت بگیرد.
جداسازی جنسیتی
مدارس مهمترین عرصه ما برای ادغام اجتماعی است. اختلافها در بسیاری محلهای دیگر در حال رشد و نمو است. اما در مدارس، ما میخواهیم هویت اصلی دانشآموزان، هویت یک آموزنده باشد. برای تقویت حس یک اجتماع واحد، مدارس باید به صورت روزافزون بر روی اشتراکاتی که بین همه فرهنگها هست، تاکید کنند. ضمنا مدارس باید در رساندن پیام ارزشهای اجتماعی نروژی به دانشآموزان بسیار شفاف و فعال عمل کنند، ارزشهای اجتماعی که عامل پیوند جامعه چند رنگ و گوناگون ماست. همچنین ما وظیفه داریم اطمینان حاصل کنیم که تکالیف و حقوق همه دانشآموزان برابر است و اینکه همه از فرصتهای برابر برخوردارند، صرفه نظر از پیشینه نژادی آنها. پدر مادرها قطعا در تربیت فرزندان خود مطابق با دین و فرهنگ خودشان آزاد هستند، اما مدارس نمی توانند کلاسها و برنامه‌های خود را بر مبنای قواعد دینی تنظیم کنند. کلاسهای شنا اجباری هستند چون اهمیت حیاتی دارند، حق همه دانشآموزان نروژی است که از آن برخوردار باشند و وظیفه پدر و مادرها است که آموزش آنرا برای فرزندان خود پیگیری کنند. گزارش های اخیر در رسانهها نشان میدهد که مدارس روشهای متفاوتی در برخورد با درخواستهای والدین برای مستثنی شدن فرزندانشان از کلاسهای شنا داشتهاند. این کار به شدت غلط است که این مسایل را جدی نگیریم. مسائلی از جمله بررسیهای حقوقی و قضایی که مدیران مدارس در این موقعیتها باید از شرایط داشته باشند.
توافق گستردهای وجود دارد که حجاب دانش آموزان دختر در مدارس ابتدایی امری نامناسب است. همانطور که تحلیلگر اجتماعی، بشرا عشاق در یکی از سری برنامه‌های مناظره کوآرتر سیاسی در ان.ار.کو در 11 آگوست 2016 بیان کرد، حجاب چیزی است که به افراد بالغ تعلق دارد و نه به کودکان. بسیاری از رهبران مسلمانان از جمله مسئول سابق IRN خانم لنا لارشن مطلبی مشابه را بیان کرده است. البته اینکه چه روشی برای جلوگیری از حجاب کودکان مورد استفاده قرار گیرد، محل اختلاف بوده است. ما به روش اف.ار.په برای ایجاد ممنوعیت حجاب به دیده تردید مینگریم. سیگنالهای واضح و دیالوگ با پدرمادرهای مسلمان روش بهتری است. این دیالوگها باید در جلساتی خوب برگزار شود و ما یک روش واحد در کل کشور برای آن داشته باشیم. به همین دلیل ما میخواهیم یک دستورالعمل ملی برای معلمین و کادر مدارس برای مواجهه با این موارد داشته باشیم. ما در این کمیته، با موضوع حجاب به عنوان یک سمبل دینی برخورد نکردیم. ما با حجاب به عنوان لباسی برخورد کردیم که باعث جدایی بر مبنای جنسیت میشود. هدف اولیه ما این است که از مواردی که کودکان بر خلاف میل خودشان وادار به حجاب سر کردن میشوند جلوگیری کنیم. هدف دوم ما این است که در مواردی که فشار اجتماعی (از طرف جامعه مسلمان) به کودکان برای استفاده از حجاب وارد میشود جلوگیری کنیم. ما از پیشنهادهای دیگر که از موقعیتهای نامطلوب و گسترش بی رویه حجاب در مدارس نروژ جلوگیری کند، استقبال میکنیم.
روبند
پیشنهاد ما برای ممنوعیت پوشش صورت، به عنوان مثال نقاب یا برقع، در مدارس و همچنین در پستهای عمومی از نقطه نظر ایدئولوژیک نبوده بلکه بر مبنای اعتقاد پراگماتیک و عملیاتی بوده است. پوشاندن صورت، افراد را بر مبنای جنسیتشان تفکیک می‌کند و امکان مشارکت واقعی برای شهروندان را از بین میبرد. برای اطمینان از تعاملهای شخصی بین افراد جامعه و همچنین امکان احراز هویت، باید برای روبندزدن محدودیت ایجاد کنیم. در مورد مدرسه مسائل آموزشی بسیار مورد اهمیت است که با وجود روبند مشکل بتوان آنرا اجرا کرد. همچنین ممکن است موقعیتهای سخت زیادی در مدارس، دفاتر خدمات اجتماعی ناو و محیطهای کاری (با افراد دارای روبند) پدید بیاید که مدیریت کردن آن مشکل باشد. به همین دلیل نیاز داریم تا یک سیاست ملی مشخص در قبال روبند داشته باشیم. اینکه حجاب بچهها و مساله روبند به صورت رسمی در سیاست مورد بحث قرار گیرند، امری مهم و ضروری است. در مقابل پرداختن به این مساله، رویکرد سکوت در مقابل آن در سالهای گذشته مشکل ساز بوده است.
همینکه ما میتوانیم در مورد این مسائل به صورت واضح و شفاف و بدون ترس از برخورد فیزیکی صحبت کنیم، نشان میدهد که توانستهایم در مباحث اجتماعی پیشرفت کنیم. مناظره‌های اجتماعی روشی سالم برای به رسمیت شناختن اختلافها در میان سیاستمداران نروژی و همچنین در میان مسلمانان اهل نروژ است. اما ما، یک گله داریم که میخواهیم ابراز کنیم. مساله حجاب کودکان و روبند تنها یک پاراگراف از گزارش 52 صفحهای ما بود که پیشنهادات گسترده و در برخی موارد بحثانگیز در بخشهای مختلف آن وجود دارد. بحث پوشش متاسفانه توجه غیر متناسبی در مقایسه با بقیه سیاستهای پیشنهادی ادغام به خود جلب کرده است. ما علاقمند هستیم که در مورد روشهایی که میتواند به جامعه ما برای ادغام فرهنگی بیشتر کمک کند بحث کنیم، مباحثی از جمله دسترسی بهتر به بازار کار، بهبود آموزش زبان و تقویت مشارکت در دموکراسی که فقط در صورتی موفق خواهد بود که همه اقشار جامعه در آن همکاری کنند.
